Een leuk interview met een schrijfster vol passie die schrijft vanuit emotie en inspiratie.
Schrijft fantasy, historisch, erotisch en romans. Ze kreeg jong kinderen en heeft inmiddels drie doerakjes.
Ze schrijft fulltime en is iemand die vol zit met ideeën, die er dan ook echt uit moeten.
Ze schreef al zoveel boeken, dat ik verwacht dat de meeste van jullie haar wel kennen. Emma anna, ook wel J.M. Anna. Hoe kan het dat ze zo veel schrijft? Vanwaar de twee pseudoniemen? Wat zit er achter deze schrijfster? We hadden een goed gesprek en ik heb antwoorden voor jullie.
Waar begon jouw passie voor schrijven?
‘Ik denk echt vanaf dat ik geboren ben. Nouja, vanaf dat ik mij bewust werd van dingen. Ik heb altijd al veel interesse gehad in de verhaallijnen in tv-programma’s en films. Vanaf dat ik kon schrijven schreef ik fan-fiction en maakte boekjes. Schrijver word je niet als beroep, dacht ik altijd. Wat wil jij later worden? ‘Ik word schrijver’ klonk een beetje zoals ‘ik word acteur’, dat word je niet zomaar.
Maar als ik stukjes schreef wilde andere kinderen de nieuwe hoofdstukjes lezen.’
Hoe veranderde dit schrijven van hobby naar werk en gepubliceerde boeken?
‘Toen ik moeder werd was ik vrij jong en ging alle energie hierheen. Toen mijn middelste kind zo’n drie jaar was begon ik mij af te vragen wie ik was. Ik kreeg een soort identiteitscrisis en ging stilstaan bij ‘wat vind ik leuk?’, ‘wie ben ik?’. Het was opeens weer aangezet, mijn creatieve brein. Er popte een verhaal op en ik moest het opschrijven.
Aan mijn eerste verhaal schreef ik een half jaar, dit heb ik via boekscout uitgegeven. Het is niet meer verkrijgbaar, gelukkig, het was verschrikkelijk. Ik schreef vooral voor mijzelf en durfde in het begin nog niet echt het beestje bij de naam te noemen, in alle opzichten.’
‘Op een gegeven moment ging ik dit wel doen, omdat ik dacht ‘dit gaat toch niemand lezen’, toen zette ik mijn eerste new adult roman op Sweek. Daar kwam ik erachter dat mensen dit lazen, dat wist ik helemaal niet. Via hier leerde ik onder andere Anne May kennen, die feedback had op mijn titel. We zijn goede vriendinnen geworden. Ik besloot meer mensen mijn verhalen te laten lezen en schreef onder pseudoniem.’
Waarom koos je voor het zelf uitgeven van jouw boeken?
‘Een contract bij een grote uitgever zou ik ooit best leuk vinden, maar hier heb ik momenteel gewoon geen behoefte aan. Ik heb bij een uitgever gezeten, maar op deze manier bevalt mij beter. Ik kan zelf bepalen op welk tempo ik schrijf, over welke thema’s en hoe mijn cover eruit gaat zien.’
Heb jij een favoriete auteur of inspiratiebron?
‘Ik gebruik muses voor mijn personages. Dit zijn vaak mensen die mij inspireren en daarvan bestudeer ik dan ook wat zij vinden, doen en laten. Mijn karakters baseer ik niet daadwerkelijk op hen, maar het helpt wel met nieuwe “takjes” ontwikkelen. ‘
‘Verder vind ik Thomas Olde Heuvelt een fantastische auteur. Hij schrijft naar mijn hart. Ik zie tussen de lijntjes door. Zelf zou ik dat niet kunnen denk ik, horror schrijven. Een zee in Elysium is wel mijn maximum qua spanning en heftigheid.’
‘Colleen Hoover, daar heb ik nog niet veel van gelezen, maar wat ik las is erg goed. Van V.E. Schwab las ik pas één boek, maar dit sprak mij enorm aan, ik voel echt een connectie met Addie LaRue.’
Heb jij tips voor mensen die ervan dromen, of ermee bezig zijn, om schrijver te worden?
‘Ik zeg altijd, in eerste instantie moet je voor jezelf schrijven, probeer dit nooit te verliezen. Het enige dat ik kan adviseren is wat ik doe, ‘Schrijf waar je hart van overloopt’. Ik weet dat het wellicht voor anderen niet zo werkt, maar ik kan echt een obsessie of hyperfocus hebben voor mijn personages en dit helpt toch. Dat vind ik zo bijzonder, daar blijf je over schrijven.’
Jij schrijft onder zowel Emma Anna als J.M. Anna. Vanwaar die verdeling, komt dit door genre?
‘Ja, dit komt door genre. Emma Anna is meer contemporary, met uitzondering van één verhaal. J.M. Anna begon met historisch. Langzaamaan werd dit ook fantasy door ‘Sjamaan van de zwarte dood’. ‘Een zee in Elysium’ wordt wel weer echt historisch. Ook hebben ze meestal een bovennatuurlijk tintje, maar sommige Emma Anna verhalen ook wel. Bijvoorbeeld in een boek dat binnenkort uitkomt, er wordt een hoofdpersoon ziek en de andere op dat moment ook.’
Hoe kwam je op deze namen?
‘Emma Anna was gewoon uit mijn duim gezogen. Ik vond die namen al lang mooi. Ze stonden ook op het lijstje kindernamen, maar mijn man vond deze niet de leukste en we kwamen samen op andere namen uit. J.M. Anna kwam zo uit door mijn eigen initialen.’
We zien veel van jou voorbijkomen. Hoeveel boeken heb je eigenlijk geschreven inmiddels?
Ik geloof 16 uitgegeven. Inclusief de nieuwe die in september uitkomt
zit ik op 16, toch…, jawel. En dan in december zit ik op 17, na Annemijn.
Toch ook weer de Anne/ anna, dit vind ik een mooie naam.’
Schrijf je ook wel eens niet?
‘Als ik ziek ben dan lukt het schrijven vaak niet.’
‘Het lukt me vaak niet, stoppen met schrijven. Momenteel doe ik ook een studie Latijn, die probeer ik af te maken maar dan komt er weer een verhaal tussen. Ik heb wel periodes dat ik het niet meer weet en het schrijven niet lukt. Dit heeft ook invloed op mijn gemoedstoestand. Vaak gebeurt dit omdat ik mij te druk maak. Ik moet dan echt weer herinnerd worden aan dat ik voor mijzelf schrijf.’
Ik ken jou als iemand met veel aandacht voor hoe lezers dingen ervaren. Twijfel je wel eens of je iets wel moet schrijven?
‘Bij twijfel ga ik toch schrijven, het verhaal blijft namelijk in mijn hoofd. Soms vind ik dat dingen gewoon moeten worden opgeschreven. Wellicht dat sommigen dit ook denken maar niet durven. Ik schrijf wel controversiële dingen maar vind het dan belangrijk hoe het ontvangen wordt en probeer het zo logisch mogelijk over te brengen.’
Tijdens het schrijven van ‘Een zee in Elysium’ ontstond er een nieuw idee. Hoe zou dat thema (leeftijdsverschil) in deze tijd logisch en ethisch verantwoord kunnen zijn? Het nieuwe idee is een heel ander verhaal geworden dan ik verwachtte. Ik vind het leuk om hier logica in proberen te zien en te zorgen dat dit toch passend is. Dat hoeft niet altijd politiek correct, deze dingen gebeuren nu eenmaal wel eens.’
Blijft het volgend jaar bij de twee nu verwachte boeken?
‘Waarschijnlijk niet, haha. Dit is voorlopig echter wel mijn plan.
In maart een new adult/ roman. In juni volgt dan ‘Een zee in Elysium’. Ik heb ook veel andere dingen te doen, zoals mijn studie en research van detailwerk voor ‘Een zee in Elysium’.
Meer over deze auteur?
Emmabooks Publishing
Instagram