Ik was twaalf en ik fietste naar school – Sabine Dardenne
Uitgegeven door Saffraan
Genre: non-fictie
‘De aangrijpende waarheid over het monster van België.’
Toen Sabine gekidnapt werd was ik te jong om dit mee te krijgen. Toch hield dit verhaal België en Nederland zo in zijn greep dat ik wel verhalen ken over wat hier gebeurd is. Toen dit boek aan mij werd doorgegeven wilde ik daarom graag begrijpen wat zich heeft afgespeeld.
Sabine Dardenne was twaalf toen ze onderweg naar school van haar fiets werd geplukt en gedrogeerd door het monster Marc Dutroux en zijn handlanger. Tachtig dagen zat zij opgesloten en moest de meest verschrikkelijke dingen doorstaan. Tegen alle verwachtingen in is zij hier levend vanaf gekomen. Zij schreef dit boek om de stem van de slachtoffers te laten horen.
Dit is wat mij betreft een belangrijk stukje geschiedenis, dat zich zo dichtbij afspeelde dat ik hier meer over wilde weten. Het beangstigde mij en maakte mij tevens woedend om te lezen dat Marc Dutroux vervroegd was vrijgelaten wegens goed gedrag, tegen adviezen in. Terwijl hij ook nog eens aangegeven heeft weer te gaan toeslaan. Ik ben blij dat Sabine licht schijnt op dit vreselijke feit.
‘Op dat moment maakte een monster een einde aan mijn jeugd.’
Hoewel ik blij ben de inhoud nu te kennen en een stukje wijzer te zijn, vond ik dit boek enorm lastig om in te komen. Het is soms voorspelbaar en langdradig, vooral een verslag van de gebeurtenissen. Voor mij las het hierom niet prettig. Toch wilde ik dit graag uitlezen. Er zijn stukken weggelaten die Sabine niet wilde vertellen, waarvoor alle begrip. Ze weet goed haar angst en onschuld op die jonge leeftijd vast te leggen.