Het meisje in de witte kimono – Ana Johns
Uitgeverij de Fontein
Genre: Historische fictie, feelgood
‘Ik kan de wereld waarin we leven niet veranderen. Maar door me te laten leiden door haar hart, door een voorbeeld te nemen aan Okaasans moed, kan ik wel iets betekenen voor de mensen om me heen.’
Amerika in het heden. Twee tijdlijnen die door liefde met elkaar verweven zijn.
Heden, Tori haar vader is ziek. Ze heeft alles geprobeerd maar het lijkt er niet op dat het mogelijk is hem te redden. Hij vertelt dat hij voor het ontmoeten van haar moeder een ander leven had, echter dit hebben ze niet meer kunnen bespreken. Wel gaf hij een brief, die nog meer vragen oproept maar duidelijk lijkt te maken dat Tori een zus heeft. Alles dat ze van haar vader weet lijkt nu te wankelen. Ze besluit haar vaders woning zelf leeg te halen en op zoek te gaan naar antwoorden.
Japan, 1957. Naoko Nakamura staat op het punt in haar leven waar het tijd is voor een huwelijk. Haar vader is een belangrijk zakenman en heeft een geschikte partner voor haar uitgekozen. Alleen is ze al verliefd, en wel op een Amerikaan. Het is kort na de oorlog en op halfbloed kinderen en interraciale relaties wordt sterk neergekeken. Gelukkig is Naoko koppig en vastberaden, dat heeft ze hard nodig in de beproevingen die haar te wachten staan. Naoko blijkt al zwanger te zijn en ware liefde, geluk en het aanzien van haar familie botsen sterk.
Dit boek vertelt op een prachtige, maar ook erg aangrijpende manier de verhalen van Tori en Naoko, maar ook dat van alle gemixte ras kinderen die in die tijd geen plek mochten krijgen, alle vrouwen die voor dit soort onmogelijke beslissingen stonden. Het boek is weliswaar fictie, maar sterk op historische feiten berust.
De boodschap van dit boek is prachtig en iets dat altijd bij zal blijven. Tegelijkertijd is het intens verdrietig en duister. Ik vind het erg fijn om meer te weten te zijn gekomen over dit stukje geschiedenis. Het boek greep mij enorm aan. Elke keer als het boek wisselt in zijn verhaallijn is dit op een cliffhanger waardoor je blijft doorlezen. De verhaallijnen zitten sterk in elkaar en de twee hoofdpersonen, koppig en vastberaden als ze zijn, zul je snel in je hart sluiten. Er worden Japanse woorden gebruikt door het boek heen, dit vond ik echt wat toevoegen aan de leesbeleving.
Zeker een aanrader, heel knap geschreven.